(Канец 40-х гг. XVI ст.) Друкуецца паводле публікацыі ў «Спадчыне» (1997. № 6), пераклад Н. Русецкай. Найяснейшы міласцівы Кароль, Пане а Пане мой міласцівы. Вашай каралеўскай […]
ХІІІ-ХVI cт.
4 запісы
У ХІV-ХV стст. на змену колішнім летапісам асобных княстваў прыйшлі агульнадзяржаўныя. Найбольш даўні помнік нашага летапісання – створаны блізу 1430 г. на беларускай мове ў Смаленску «Летапісец вялікіх князёў літоўскіх». Ён стаў асноваю для беларускага летапісу 1446 г., які ахопліваў усю гісторыю Вялікага Княства, апавядаў пра падзеі ад IX да сярэдзіны XV ст. Аўтар гэтага летапіснага збору выступаў за аб’яднанне ўсходнеславянскіх земляў у складзе нашай дзяржавы, падкрэсліваў яе важнае месца ў Еўропе. У летапісе падрабязна апавядалася пра княжанне Вітаўта і змяшчалася ўзнёслая «Пахвала» гэтаму славутаму ўладару – адзін з першых твораў беларускай свецкай панегірычнай прозы.
Таямнiцу цара захоўваць пахвальна, а пра справы вялiкага гаспадара паведамляць пахвальна. Хачу вам расказаць пра вялiкага князя Аляксандра, яшчэ званага Вiтаўтам, лiтоўскiх i рускiх i […]
6 студзеня 1383 года, Вільня Прывітаньні шматлікія сяброўскія з шчырым, поўным павагі зваротам, спадар магістр, уладар найясьнейшы. Валадарству вашаму даводзім да ведама, што ліст ваш […]
О ВЕЛИКОМ КНЯЗИ КГИДИМИНЕ, ЯК ТРОКИ ЗАРУБИЛ И ВИЛ(Ь)НЮ Некоторого часу поехал князь великий Кгидимин з стол(ь)ца своего, с Кернова, в ловы за пять миль […]